Jakie są obowiązki księgowe włoskiej spółki z o.o.?

Przedsiębiorca prowadząc działalność gospodarczą jest zobowiązany do przestrzegania szeregu obowiązków, które mają zapewnić przejrzystość jego działania wobec osób trzecich oraz organów administracji publicznej. Do tych podstawowych obowiązków należy m.in. prowadzenie dokumentacji księgowej.

Prowadzenie ksiąg rachunkowych i rejestrów we Włoszech regulują przepisy włoskiego kodeksu cywilnego (art. 2214 c.c.) oraz ustawodawstwo podatkowe (D.P.R. 600/73). Określają one obowiązkowe księgi rachunkowe, zasady ich prawidłowego prowadzenia, oznakowania oraz przechowywania.

Księgi rachunkowe oraz rejestry księgowe według przepisów podatkowych we Włoszech

Zasady prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zawarte są w dekrecie prezydenckim n. 600/73. Obowiązki księgowe będą różne w zależności od natury podmiotu (przedsiębiorca, podmiot wykonujący działalność zawodową itp.). System księgowy może wynikać z przepisów lub, kiedy jest to możliwe, z wyboru przedsiębiorcy.

Podmioty zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych we Włoszech są wymienione w art. 13 Dekretu Prezydenckiego n. 600/73 i są to:

• Spółki będące płatnikami podatku CIT, wł. IRES:

• spółki akcyjne, (wł. società per azioni)
• spółki komandytowo – akcyjne, (wł. società in accomandita per azioni)
• spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, (wł. società a responsabilità limitata)
• spółki spółdzielcze (wł. società cooperative) oraz
• towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych (wł. società di mutua assicurazione);

• Podmioty publiczne i prywatne inne niż spółki podlegające CIT, a także trust z siedzibą we Włoszech, których jedynym lub głównym celem jest prowadzenie działalności gospodarczej;
• Stowarzyszenia, konsorcja oraz inne organizacje prowadzących wyłącznie lub w przeważającym stopniu działalność gospodarczą;
• Oddziały przedsiębiorstw zagranicznych we Włoszech;
• Spółki jawne, spółki komandytowe oraz podmioty im równoważne;
• Osoby fizyczne prowadzące działalność o charakterze gospodarczym (wł. attività commerciale);
• Firmy zajmujące się hodowlą zwierząt, które przekraczają limity, o których mowa w art. 32 ust. 2 lit. b) dekretu prezydenta nr. 917/86;
• Firmy prowadzące działalność rolniczą, które korzystają z systemów ryczałtowych, o których mowa w art. 56-bis dekretu prezydenckiego nr. 917/86;
• Przedsiębiorstwa prowadzące działalność agroturystyczną zgodnie z art. 5 Ustawy n. 413/91;
• Osoby fizyczne wykonujące działalność zawodową oraz artystyczną zgodnie z art. 53, punkt 1, DPR n. 917/86;
• Spółki oraz stowarzyszenia między artystami lub osobami wykonującymi działalność zawodową, o których w art. 5, punkt 3, litera c) DPR n. 917/86.

Dekret D.P.R 600/73 w art.18 dla tzw. małych przedsiębiorców przewiduje możliwość skorzystania z systemu uproszczonej księgowości. Z opcji uproszczonej księgowości mogą we Włoszech skorzystać firmy, które nie przekroczyły następujących limitów przychodów w roku poprzedzającym wybór:

• 400 tys. euro w przypadku świadczenia usług,
• 700 tys. euro w przypadku sprzedaży towarów.

Obowiązkowe rejestry księgowe we Włoszech

Zgodnie z włoskim kodeksem cywilnym oraz wspomnianym już dekretem N. 600/73, włoscy przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą, są objęci obowiązkiem prowadzenia następujących rejestrów i ksiąg:

• dziennik,
• księga inwentarzowa,
• księga kont pomocniczych,
• rejestry VAT (zakupy, sprzedaż i / lub płatności),
• rejestr aktywów podlegających amortyzacji,
• rejestr pomocniczych ewidencji magazynowych.

CZYTAJ TEŻ: Jak założyć spółkę z o.o. we Włoszech?

Lista ta jest porównywalna z dokumentacją księgową przewidzianą przez polskie prawo o rachunkowości.

Rejestry księgowe – jak je przechowywać?

Włoskie przepisy pozostawiają nadal przedsiębiorcom możliwość prowadzenia księgowości w tradycyjnej, papierowej formie. Najczęstszym wyborem firm w celu sporządzania i przechowywania ksiąg jest jednak korzystanie z technologii elektronicznych. W związku z przejściem Włochów na elektroniczny system wystawiania i otrzymywania faktur, gdzie dokument papierowy pełni jedynie funkcję “pomocniczą”, konsekwencją jest niemal całkowita cyfryzacja ksiąg. Możliwość wyłącznego elektronicznego sporządzania i przechowywania zapisów księgowych wprowadzono we Włoszech artykułem 2215 kodeksu cywilnego, w którym czytamy:

„Dokumenty i zapisy księgowe mogą być również przechowywane w formie elektronicznej, przy czym zapisy muszą odpowiadać dokumentom, a obrazy muszą być w każdej chwili możliwe do odczytania przez osobę z nich korzystającą”.

CZYTAJ TEŻ: Przewodnik „Jak robić biznes z Włochami i we Włoszech”

Księgi i rejestry przechowywane w postaci cyfrowej mają wartość dowodową w rozumieniu art. 2709 i 2710 kodeksu cywilnego.

Włoskie księgi podlegają opłatom skarbowym (wł. marca da bollo) oraz opłatom zatwierdzenia ksiąg (wł. tassa di vidimazione)

Opłata skarbowa jest obowiązkowa dla dziennika, księgi inwentarzowej i ksiąg spółek kapitałowych, o których mowa w art. 2421 kodeksu cywilnego.

CZYTAJ TEŻ: Superbonus czyli włoska szansa dla polskich firm

Obowiązkiem jest uiszczenie opłaty skarbowej za każde 100 stron w wysokości:

• 16 euro dla spółek kapitałowych
• 32 euro dla spółek osobowych i jednoosobowych działalności gospodarczej.

Opłata w przypadku ksiąg prowadzonych w formie elektronicznej wynosi 16 euro za każde 2500 rejestracji księgowych. Płatności dokonuje się jednorazowo, za pośrednictwem F24, w terminie 120 dni od zakończenia roku obrotowego.

CZYTAJ TEŻ: Budowa elektrowni wiatrowych we Włoszech przez polskich podwykonawców a przepisy VAT

Opłata za zatwierdzenie ksiąg, wł. vidimazione, jest płacona przez spółki kapitałowe raz w roku i wynosi odpowiednio 309,87 euro oraz 516,46 euro w przypadku spółek o kapitale zakładowym wyższym niż  516 456,90 euro. Opłaty należy dokonać w formie elektronicznej za pomocą F24 do 16 marca każdego roku.

Źródła www.informazionefiscale.it www.agenziaentrate.it