O interpretację wystąpiła spółka zajmująca się wytwarzaniem energii cieplnej. Pozyskuje ją ze spalania biomasy, pelletu i miału węgla. Kilka lat temu zawarła umowę na dostawy surowca. Zobowiązała się w niej do zakupu określonej ilości węgla. Niedotrzymanie tych postanowień oznacza konieczność zapłaty kary umownej.
W ostatnim czasie spółka kupiła mniejszą ilość węgla niż zostało to ustalone w kontrakcie. Spółka wyjaśniła, że niedotrzymanie zobowiązań nie wynikało z braku należytej staranności lub niegospodarności. Przyczyną było mniejsze zapotrzebowanie na surowiec wynikające ze zmian gospodarczych i biznesowych spowodowanych epidemią koronawirusa.
Skutkiem zmniejszenia zakupów jest naliczenie kar umownych. Czy kary może rozliczyć w podatkowych kosztach?
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 5 października 2022 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.459.2022.2.BS) zgodził się, że kary umowne są podatkowym kosztem. Potwierdził, że ich uiszczenie jest mniejszym obciążeniem finansowym dla spółki, niż realizacja warunków umowy. W konsekwencji zapłaci mniej, niż gdyby kupiła deklarowaną ilość węgla, która nie zostanie później wykorzystana.
Czytaj więcej
Spółka może rozliczyć w podatkowych kosztach kwoty, które musi zapłacić dostawcy za niewywiązanie się z warunków umowy i nabycie mniejszej partii węgla niż wynikała z kontraktu.