Wiele firm wprowadziło lub chce wprowadzić taką formę pomocy dla pracowników.
O wydanie interpretacji indywidualnej zwróciła się Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych, która przyznaje zapomogi w wyniku zachorowania na COVID-19 lub zarażenia się wirusem SARS-CoV-2 z funduszu świadczeń socjalno-bytowych. Środki z funduszu trafiają do pracowników w trudnej sytuacji m.in. długotrwałej choroby lub śmierci bliskiego członka rodziny. Zmianą w regulaminie wprowadzono zapis dotyczący otrzymania pomocy w sytuacji zachorowania na COVID-19 lub zarażenia się SARS-CoV-2 w okresie epidemii SARC-CoV-2. Zapomogi przyznaje się na wniosek pracownika, w wysokości 500 zł. Wątpliwości Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych dotyczyły opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przyznawanej pomocy.
Kiedy można skorzystać ze zwolnienia?
Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast art. 9 ust. 1 ustawy określa, że opodatkowaniu podlegają wszystkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika oprócz tych, które wymieniono w ustawie lub od których zaniechano poboru podatku. W interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 marca 2021 r. (0113-KDIPT2-2.4011.1062.2020.2.AKR) podkreślono, że „Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.” Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych zastanawiał fakt, czy zapomoga może korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26. Przepis ten określa, że wolne od podatku dochodowego są: „zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:
- a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
- b) z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł.”
Zgodnie z art. 52l pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b) – w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 10 tys. zł.
