Zacznijmy od przypomnienia, bo ono jest kluczowe dla wyjaśnienia problemu z regulacjami o WHT. Nowe przepisy w tym zakresie obowiązują od 1 stycznia 2019 r. Dotyczy to zarówno ustawy o CIT (jest to art. 26 ust. 2e), jak i ustawy o PIT (art. 41 ust. 12).
Kiedy podatku nie ma
Przepisy te dotyczą przedsiębiorców, którzy dokonują transgranicznych wypłat należności licencyjnych, odsetek, dywidendy czy usług niematerialnych w wysokości wyższej niż 2 mln zł (w danym roku do danego odbiorcy). W takim przypadku konieczny jest pobór podatku u źródła w wysokości 19 lub 20 proc. Jeśli umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania w danym przypadku będzie przewidywała niższą stawkę podatku lub zwolnienie, przedsiębiorca będzie mógł ubiegać się o zwrot zapłaconej kwoty.
CZYTAJ TAKŻE: Już od stycznia podatki trzeba wpłacać na mikrorachunek
Podatku można nie zapłacić, jeśli władze polskiej spółki, która dokonuje wypłaty, sporządzi oświadczenie. Ma z niego wynikać, że firma dołożyła należytej staranności w celu zweryfikowania, czy zagraniczny podmiot, który płatność otrzymuje, jest realnym właścicielem tej płatności (beneficial owner) i prowadzi działalność gospodarczą. Z podatku można być też zwolnionym, jeśli przedsiębiorca otrzyma z administracji skarbowej potwierdzenie statusu zagranicznego odbiorcy w formie indywidualnej opinii.
Nowe projekty
Teraz Minister Finansów opublikował dwa projekty rozporządzeń (dla CIT z 9 grudnia 2019 r., a dla PIT z 10 grudnia 2019 r.). I ponownie odracza w nich stosowanie tych regulacji. Ponownie, bo w 2019 r. odroczenie nastąpiło już dwukrotnie. Pierwsze obowiązywało do końca czerwca 2019 r. A drugie obowiązuje do końca grudnia 2019 r.
