Uprawnienie to uregulowane jest w Kodeksie pracy w art. 188. § 1. „Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy w wymiarze 16 godzin albo 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.” Istotne w tym przypadku jest, że zwolnienie to można wykorzystać na opiekę nad zdrowym dzieckiem.
Można się podzielić po połowie
Dwa dni opieki nad dzieckiem przysługują, bez względu na liczbę posiadanych dzieci. W przypadku gdy obydwoje rodziców lub opiekunów, pracują na podstawie umowy o pracę, muszą wybrać, które z nich skorzysta z tego uprawnienia. Możliwe jest również, aby rodzice skorzystali z tego uprawnienia, dzieląc się nim po jednym dniu (lub po 8 godzin). Niewykorzystane wolne z tytułu opieki nad dzieckiem, nie przechodzi na kolejny rok.
CZYTAJ TEŻ: Koronawirus a biznes, pytania i odpowiedzi: zasady zasiłku opiekuńczego
Jeżeli pracownik nie wykorzysta tych dni w danym roku kalendarzowym spowoduje to wygaśnięcia prawa do nich. Pracownicy, którzy nie pracują w pełnym wymiarze godzin, korzystają z opieki proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Uprawnienie to przysługuje tylko rodzicom, którzy pracują na umowę o pracę. Osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło nie mogą skorzystać z tego przywileju.
Konieczny wniosek
Zwolnienia udziela się pracownikowi na jego wniosek. W którym określa on w jaki sposób chce korzystać w danym roku z wolnego. Wybór trybu godzinowego lub w wymiarze pełnego dnia, jest wiążący przez cały rok. Nie można wykorzystać jednego dnia, a później wnioskować o wolne w wymiarze godzinnym. Chyba, że pracownik wyraźnie napisze we wniosku, że wnioskuje o 8 godzin wolnego. Pracownik nie musi uzasadniać wniosku składanego pracodawcy i podawać powodu dlaczego chce z niego skorzystać. Nie musi on również udowadniać pracodawcy, że dziecko potrzebuje w danym czasie opieki. Pracodawca nie ma również narzędzi, aby sprawdzić czy wolne to wykorzystywane jest we właściwy sposób.
