Taki wniosek płynie z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 lutego 2024 r. (nr 0114-KDIP3-1.4011.1022. 2023.8. AC), którą na łamach „Rzeczpospolitej” opisuje Przemysław Wojtasik.
Wystąpił o nią właściciel biura architektonicznego, który aby poprawić atmosferę wśród swoich pracowników, zorganizował wyjazd integracyjno-szkoleniowy. Wydatki na przelot, ubezpieczenia, noclegi, wyżywienie czy wycieczki chciał rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów. Wskazywał na walory merytoryczne wyjazdu: każdego dnia odbywały się spotkania, na których omawiano bieżące projekty; pracownicy wymieniali się umiejętnościami, wiedzą oraz doświadczeniami. Odbyła się też dyskusja na temat samokontroli i samooceny. Przedsiębiorca wyliczał też zalety części integracyjnej. Wieczorki, na których pracownicy brali udział w kalamburach i innych zabawach spowodowały przełamanie lodów, zbudowały silne więzi interpersonalne, podniosły jakość komunikacji i zmotywowały do kreatywności. Z kolei wycieczki w ekstremalnych warunkach pomogły w przystosowaniu się do pracy pod presją czasu i promowały nieszablonowe myślenie.
Właściciel firmy nie miał wątpliwości że wyjazd podniósł efektywność jego zespołu, poprawił współpracę i atmosferę wśród pracowników, co powinno przełożyć się na wyższe przychody.
Argumentacji tej nie podzielił jednak fiskus. Uznał bowiem, że wyjazd miał głównie charakter turystyczny i rozrywkowy. Świadczy o tym między innymi to, że odbył się w atrakcyjnym miejscu poza Polską (w interpretacji nie podano dokładnie gdzie). A także jego program, chociażby wycieczki w ekstremalnych warunkach.
Skarbówki nie przekonała też część szkoleniowa wyjazdu. „Biorąc pod uwagę tematykę, czas trwania oraz liczbę uczestników biorących udział w wyjeździe, w opinii Organu szkolenie takie mogłoby być bez wątpienia zorganizowane w siedzibie firmy, bez konieczności szukania innego miejsca, tym bardziej poza Polską i bez ponoszenia dodatkowych kosztów związanych z przelotem, ubezpieczeniem, noclegami, wyżywieniem oraz organizacją wycieczek” – zauważono w interpretacji.
