Koszty delegowania kluczowych pracowników a limitacja kosztów usług niematerialnych

Kwestie oddelegowania kluczowych pracowników oraz limitacji kosztów usług niematerialnych mogą się ze łączyć. Jakie są konsekwencje? Wyjaśniamy.

Publikacja: 09.06.2021 10:18

Koszty delegowania kluczowych pracowników a limitacja kosztów usług niematerialnych

Foto: w przypadku delegowania pracowników wykonujących prace w obszarze usług, wskazanych w art. 15e Ustawy CIT, organy stawiają znak równości pomiędzy taką usługą a usługą „delegowania personelu”. Źródło: Adobe Stock

W dzisiejszej rzeczywistości gospodarczej nikogo nie dziwi delegowanie personelu do podmiotów powiązanych. Dotyczy to przede wszystkim „kluczowych” pracowników – zarządu, czy dyrektorów odpowiedzialnych za kluczowe obszary (np. zarządzanie).

Jednocześnie, od 2018 r. w Ustawie CIT obowiązuje limitacja określonych kosztów w zakresie usług niematerialnych, nabywanych od podmiotów powiązanych. Zgodnie z art. 15e Ustawy CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów m. in. koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Czy te kwestie mogą się ze sobą łączyć? Okazuje się, że tak.

Powstaje bowiem pytanie, czy usługi „delegowania personelu” w obszarach, o których mowa w przepisie (np. zarządzanie) może być uznane za świadczenie tożsamych lub „podobnych charakterem” usług do tych limitowanych?

Jakie są interpretacje organów podatkowych?

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach udzielają odpowiedzi pozytywnej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.19.2019.2.DP) organ precyzuje, że „mając na uwadze charakter czynności wykonywanych przez oddelegowanego pracownika pełniącego funkcje zarządcze, jego profil zawodowy oraz zakres czynności zwykle wykonywanych przez pracowników na tego typu stanowiskach należy stwierdzić, że w ramach nabytej Usługi oddelegowania w części dotyczącej ww. pracownika, Wnioskodawca nabył usługę zarządzania.” Dalej, organ konkluduje wręcz, że „nie ma istotnej jakościowej różnicy pomiędzy zakupieniem od podmiotu zewnętrznego usług zarządzania, a >>wynajmem<< personelu trudniącego się zarządzaniem.” Podobne stanowisko zaprezentowano w interpretacji indywidualnej z 7 maja 2019 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.27.2019.2.EN).

CZYTAJ TEŻ: TSUE: polska ulga na złe długi w VAT narusza prawo unijne

Innymi słowy, w przypadku delegowania pracowników wykonujących prace w obszarze usług, wskazanych w art. 15e Ustawy CIT, organy stawiają znak równości pomiędzy taką usługą a usługą „delegowania personelu”. Co ciekawe, organy nie widzą w tym usług udostępniania personelu, ani też świadczeń do nich podobnych.

Przyjmując taką wykładnię, poza celami fiskalnymi, organy podatkowe upraszczają również potencjalne postępowanie dowodowe. Nie muszą, przykładowo, badać czy oddelegowanie to czynność pozorna (wobec usługi „merytorycznej”), czy też czy jest o unikanie opodatkowania.

Jakie są wyroki sądów administracyjnych?

Co na to sądy administracyjne? Póki co zgadzają się z organami podatkowymi (wyrok WSA w Kielcach z 18 września 2018 r., sygn. akt I SA/Ke 302/18, wyrok WSA w Poznaniu z 25 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 388/19, oraz wyrok WSA w Krakowie z 19 września 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 1223/18). Brak jednakże jeszcze stanowiska NSA. Warto wskazać, że na gruncie przepisów o podatku „u źródła” odmienne podejście zaprezentował WSA w Gliwicach (wyrok z 13 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 1338/20).

CZYTAJ TEŻ: Pracownik delegowany do Włoch, a koronawirus

Kluczowym aspektem jest, w moim przekonaniu, kwestia „podległości” takiego pracownika. Jeśli bowiem delegujemy osobę, która wykonuje bieżące czynności pod nadzorem i kierownictwem personelu spółki-beneficjenta, to trudno twierdzić, że działa ona jak niezależny usługobiorca. Stąd też nie każde delegowanie do pracy pracownika do działu marketingu będzie świadczeniem usługi marketingowej. W tym jednak kontekście na ryzyko limitacji narażone są przede wszystkim usługi zarządzania i kontroli.

CZYTAJ TEŻ: Ochrona pracowników delegowanych do Włoch

Istotna jest również kwestia kontroli i odpowiedzialności za rezultat takiego świadczenia. Jeśli delegowany pracownik zarządzający popełni, przykładowo, błędy, to zwrócenie się do spółki delegującej z roszczeniem odszkodowawczym pokazywałoby, że traktujemy ten właśnie podmiot jako świadczący nam taką usługę.

W praktyce, wypada nam również poczekać, w którym kierunku rozwinie się linia orzecznicza.

W dzisiejszej rzeczywistości gospodarczej nikogo nie dziwi delegowanie personelu do podmiotów powiązanych. Dotyczy to przede wszystkim „kluczowych” pracowników – zarządu, czy dyrektorów odpowiedzialnych za kluczowe obszary (np. zarządzanie).

Jednocześnie, od 2018 r. w Ustawie CIT obowiązuje limitacja określonych kosztów w zakresie usług niematerialnych, nabywanych od podmiotów powiązanych. Zgodnie z art. 15e Ustawy CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów m. in. koszty usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Pozostało 84% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo i Podatki
Certyfikat ma ułatwić firmom udział w przetargach publicznych
Prawo i Podatki
Samochody osobowe do testów mają być zwolnione z akcyzy
Prawo i Podatki
Deregulacja ma ułatwić życie firmom. Resort rozwoju ogłosił swoje pomysły
Prawo i Podatki
Rząd szykuje ułatwienia dla przedsiębiorców. Wiemy, co znajdzie się w ustawie
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Prawo i Podatki
Nowy pomysł rządu: zatrudnisz seniora, dostaniesz dofinansowanie