Ustawa o opokowaniach dotyczy wprowadzania do obrotu, zwrotu oraz recyklingu opakowań Verpackungsgesetz i VerpackG. uregulowane zostały postępowania z zakresu ich stosowania oraz transgranicznego obrotu nimi. Polityka Niemiec była w tym zakresie stopniowo zaostrzana, za nieprzestrzeganie przepisów grożą kary finansowe. Obecnie polskie firmy  sprzedające swoje produkty do Niemiec muszą zarejestrować się w tzw. systemie dualnym, czyli ogólnokrajowych systemu odbioru opakowań. 

Każdy przedsiębiorca musi:
- zarejestrować swoje przewidywane roczne odpady opakowaniowe w publicznie dostępnym Centralnym Rejestrze Obrotu Opakowaniami LUCID prowadzącym bazę danych i zawierającym informacje o przedsiębiorcach (obowiązek rejestracji obejmuje samego eksportera, jak również rejestrację charakteru i rodzaju opakowania);

- zawrzeć (po otrzymaniu identyfikatora z rejestru LUCID) umowę z firmą w Niemczech zajmującą się utylizacją i recyklingiem odpadów, podając szacunkową ilość odpadów, które będą produkowane.

Do ustawy muszą stosować się przede wszystkim producenci, sprzedawcy detaliczni e-commerce oraz eksporterzy do Niemiec, którzy wprowadzają do obrotu produkty dostarczane do klienta końcowego w opakowaniach handlowych. Pojęcie opakowania ma szeroki zakres i obejmuje zarówno opakowania zewnętrzne (kartonowe), materiały wypełniające, jak i etykiety.

Polskie firmy powinny zwrócić uwagę na nowe obowiązki, m.in:

- zobowiązanie przedsiębiorców do odbierania pustych opakowań od swoich klientów i informowaniu klientów o możliwości zwrotu;

- nałożenie kaucji na jednorazowe opakowania na napoje, np. butelki oraz puszki.

Przedsiębiorcy muszą liczyć się z konsekwencjami niedostosowania się do nowych przepisów, w przypadku niezarejestrowania w systemie, braku licencji lub nieprawdziwych danych ilościowych mogą otrzymać grzywnę w wysokości nawet 200 tys. euro. Co więcej naruszenie może zakończyć się zakazem dystrybucji na terenie Niemiec.

Czytaj więcej

Zmiany w prawie niemieckim ważne dla polskich firm