PPE to Pracownicze Plany Emerytalne, które cechują się dobrowolnością zarówno ze strony pracodawcy jak i pracownika. Pracodawca może utworzyć taki program, a pracownik może do niego przystąpić, żadnej ze stron nie obowiązuje przymus do działania. PPE to oszczędzanie w ramach III filaru emerytalnego, który pozwoli nam uzupełnić świadczenia z I i II filaru.
PPK to natomiast Pracownicze Plany Kapitałowe, czyli dobrowolny program, który również umożliwia zgromadzić dodatkowe środki na czas emerytury. Na jego wysokośc wpływ mają wpłaty pracodawcy, pracownika, ale także środki przekazane przez państwo. Środki gromadzone na koncie PPK można wypłacić w dowolnej chwili.
Prócz korzyści dla samych pracowników, obydwa plany niosą dla siebie obowiązki i warunki do spełnienia przez pracodawcę - utworzenie PPE zwalnia firmę z obowiązku utworzenia PPK, ale przedsiębiorca musi przy tym pamiętać o tym, że: do PPE musi należeć co najmniej 25 proc. załogi, a składka, którą pracodawca wpłaca na konto pracownika w PPE, nie może być niższa niż 3,5 proc. pensji brutto.
Dla wielu firm bardziej opłacalne stało się utworzenie PPE, szczególnie zauważalne było to w dużych firmach. Te, które dalej dalej oferują swoim firmom Pracownicze Plany Emerytalne są zobowiązane sprawdzać co pół roku, czy nadal mogą korzystać ze zwolnienia i czy spełniają jego wszystkie warunki. Stan posiadania PPE muszą sprawdzać na 1 stycznia i 1 lipca każdego roku, a informacje na ten temat przekazać do PFR do 31 stycznia i 31 lipca.
Jeśli jakiś warunek przestanie trwać w firmie, zwolnienie danego podmiotu z obowiązku wdrożenia PPK przestaje obowiązywać od dnia następującego po tym dniu – informuje PFR na stronie portalu mojePPK.pl. – Począwszy od tej daty, podmiot zatrudniający jest zobowiązany w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy (90 dni) zawrzeć w imieniu i na rzecz osób zatrudnionych umowę o prowadzenie PPK oraz nie później niż na 10 roboczych przed upływem tego terminu umowę o zarządzanie PPK – wyjaśnia PFR.
