Do tej pory w Polsce wykonano już ponad 22 miliony szczepień przeciwko COVID-19, z czego w pełni zaszczepionych jest już ponad 8 milionów Polaków. Z punktu widzenia prawa, szczepienie jest świadczeniem zdrowotnym, udzielanym przez podmioty wykonujące działalność leczniczą, po uprzednim dokonaniu kwalifikacji do szczepienia.
Wszystkie podmioty wykonujące działalność leczniczą są na mocy art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej zobowiązane do ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej. Szczegóły tego ubezpieczenia reguluje rozporządzenie ministra finansów z 29 kwietnia 2019 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą. Odpowiadając na pytanie o odpowiedzialność ubezpieczyciela podmiotu wykonującego szczepienia należy rozróżnić dwie sytuacje:
- nienależytego oraz
- należytego wykonania świadczenia zdrowotnego.
Odpowiedzialność w wyniku zaniechania podmiotu udzielającego świadczenie
W pierwszej, negatywne następstwa dla pacjenta są wynikiem działania lub zaniechania podmiotu udzielającego świadczenie. Może to polegać zarówno na niedochowaniu należytej staranności przy zbieraniu wywiadu przed szczepieniem i dokonania kwalifikacji do szczepienia osoby, która nie powinna zostać zakwalifikowana, jak i na błędzie w toku samego podania szczepionki (np. w postaci uszkodzenia nerwu w wyniku niefortunnego wkłucia czy też w razie błędnego przygotowania szczepionki, skutkującego podaniem zwielokrotnionej jej dawki).
CZYTAJ TEŻ: Składka zdrowotna – samozatrudnieni jednak z ryczałtową?
Z punktu widzenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu leczniczego (a w konsekwencji z punktu widzenia odpowiedzialności ubezpieczyciela) nie ma znaczenia, czy szkodę wywołało działanie nieumyślne czy też umyślne, oraz to, jaki był „ciężar gatunkowy” uchybienia nieumyślnego. Ubezpieczenie obowiązkowe podmiotów wykonujących działalność leczniczą obejmuje zarówno szkody wywołane umyślnie, jak i te wynikające z rażącego niedbalstwa. Ubezpieczenie nie obejmuje natomiast szkód wyrządzonych po utracie przez podmiot uprawnień do prowadzenia działalności leczniczej, szkód na mieniu oraz polegających na zapłacie kar umownych, jak również szkód powstałych w skutek działań wojennych, stanu wojennego, rozruchów i zamieszek, a także aktów terroru. Co ważne, wyłączenie w żaden sposób nie obejmuje także stanu epidemii, stanu wyjątkowego czy stanu klęski żywiołowej. W tej sytuacji (z zastrzeżeniem wskazanych powyżej wyjątków) ubezpieczyciel ponosić będzie odpowiedzialność za szkody jakich dozna pacjent.
