Leasing zwrotny (ang. sale and lease back) polega na odkupieniu przez firmę leasingową, podlegających amortyzacji środków trwałych, które dotychczas były własnością przedsiębiorstwa. Następuje zmiana prawna właściciela. Dotychczasowy użytkownik środka trwałego dalej z niego korzysta, jednak już jako leasingobiorca. Jest on zatem zarówno dostawcą, jak i odbiorcą środka trwałego. Leasingobiorca zobowiązany jest do regulowania rat leasingowych, na które składa się część kapitałowa oraz odsetkowa. Przedsiębiorca korzysta ze środka trwałego na warunkach określonych w umowie leasingu. Od momentu podpisania takiej umowy właścicielem danego składnika majątku staje się finansujący - firma leasingowa.
Jest to w wielu przypadkach rozwiązanie korzystne dla wielu przedsiębiorców. Sprzedają środek trwały nie tracąc przy tym możliwości korzystania z niego. Przedmiotem leasingu zwrotnego może być praktycznie każdy składnik majątku podlegający amortyzacji. Oznacza to, że w ramach umowy leasingu zwrotnego mają miejsce dwie transakcje:
1. sprzedaży - gdy przedsiębiorstwo sprzedaje firmie leasingowej swój środek trwały oraz
2. leasingu - gdy firma leasingowa oddaje przedsiębiorstwu ten środek do użytku.
Leasing finansowy czy operacyjny?
Zgodnie z art. 709 Kodeksu cywilnego „Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.”
