Zdarzają się jednak sytuacje, że wystawca faktury nie musi umieszczać na wystawionym dokumencie informacji o podstawie zwolnienia. Ustawa o podatku od towarów i usług, wyróżnia kilka sytuacji, w których podatnicy mogą korzystać ze zwolnienia z tego podatku. Zgodnie z przepisami ustawy, zwolnienie z podatku VAT następuje na podstawie przepisów:
· - art. 43 ust. 1 - ze względu na zakres wykonywanych czynności. Zwolnione z podatku VAT są m.in. powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, usługi w zakresie opieki medycznej, usługi w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, nauczanie języków obcych;
· art. 82 ust. 3 - ze względu na szczegółowe przepisy. Oznacza to, że minister właściwy do spraw finansów publicznych, może wprowadzić dodatkowe zwolnienia od podatku VAT w drodze rozporządzenia np. ze względu na przepisy Unii Europejskiej lub specyfikę wykonywania niektórych czynności;
· art. 113 ust. 1 i 9 – nieprzekroczenie limitu wartości sprzedaży w ubiegłym roku podatkowym, limit obecnie obowiązujący to 200 000 zł.
Wystawianie faktury i podstawa zwolnienia
Artykuł 106b ust. 2 ustawy o VAT, określa, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Przy zwolnieniu z VAT nie ma obowiązku wystawiania faktur. Podatnicy mogą to zrobić lub nie. Przedsiębiorcy mają w tym względzie swobodę. Mogą taką fakturę wystawić, ale nie muszą. Należy pamiętać, że nabywca ma prawo zwrócić się do sprzedawcy z prośbą o wystawienie faktury. Sprzedawca ma obowiązek wystawić ją w momencie, gdy żądanie jej wystawienia zgłoszono w terminie trzech miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
