Ani ustawa o podatku od towarów i usług ani rozporządzenia wykonawcze nie regulują sposobu anulowania wystawionych faktur. Jednak w praktyce jest to dopuszczalne, choć w ściśle określonych i wyjątkowych przypadkach. Prawo podatnika do anulowania już wystawionych dokumentów potwierdzają wyroki sądów i interpretacje w tym zakresie. W interpretacji indywidualnej z 9 lutego 2010 r. Izby Skarbowej w Warszawie (IPPP1-443-1238/09-2/BS) podkreślono, że w celu uproszczenia obrotu w stosunku do faktur, które nie zostały jeszcze wprowadzone do obrotu prawnego, nie ma konieczności poprawienia błędu na fakturze poprzez wystawienie faktury korygującej. Wystarczy anulowanie faktury i pozostawienie jej w dokumentach podatnika wraz z wyjaśnieniem.
Anulowanie faktury pod dwoma warunkami
Fakturę możemy anulować, ale muszą być spełnione łącznie dwa, niżej wymienione warunki:
1. nie doszło do faktycznego wykonania usługi czy dostarczenia towaru;
2. faktury nie wprowadzono do obrotu prawnego.
Anulowanie faktury następuje poprzez przekreślenie oryginału i kopii oraz umieszczenie na nich adnotacji, która uniemożliwi ponowne jej wykorzystanie np. faktura anulowana w dniu … Dobrze aby podatnik opatrzył fakturę odpowiednią adnotacją o przyczynie i okolicznościach anulowania dokumentu. Jest to szczególnie istotne i przydatne w przypadku ewentualnych, przyszłych kontroli, gdyż po paru latach podatnik może nie pamiętać okoliczności sprawy. Nie ma potrzeby wprowadzania takiej faktury do ewidencji podatkowej i odprowadzania od niej podatku VAT. Niewprowadzenie do obrotu prawnego oznacza, że faktura w żadnej formie nie została przekazana kontrahentowi. Jednak w ostatnich latach, w interpretacjach indywidualnych (np. z 21 marca 2019 r. 0111-KDIB3-1.4012.12.2019.2.RSZ) ,,niewprowadzenie do obrotu” nabrało szerszego znaczenia. Jako przykład niewprowadzenia do obrotu prawnego, podaje się również sytuację, gdy:
