Obowiązujące przepisy nie odnoszą się do osób zatrudnionych na umowach zlecenie. Dlatego powstaje dylemat czy osoby zatrudnione na umowach cywilnoprawnych mogą być wysyłane w podróż służbową i jak w takim przypadku, wygląda kwestia rozliczeń pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą.
Nie ma bezpośrednich przepisów, które określałyby, tak jak w przypadku podróży służbowych pracownika związanego z firmą umową o pracę, zasady wyjazdów służbowych zleceniobiorców. Jednak z obowiązującej praktyki oraz orzecznictwa wynika, że nie ma przeszkód, aby pracownik, którego wiąże z firmą umowa zlecenie, przebywał w podróży służbowej. Dlatego przez delegację w takiej sytuacji rozumie się wykonywanie zadania określonego przez zleceniodawcę, poza miejscowością w której znajduje się stałe miejsce pracy zleceniobiorcy.
W wyroku NSA z 1 grudnia 2018 (II FSK 3509/15) określono, że ,,pojęcia "podróży" nie należy utożsamiać z "podróżą służbową" – pojęciem zdefiniowanym w Kodeksie pracy. Zatem przy braku ustawowej definicji "podróży" należy przyjąć, iż chodzi tu zarówno o podróż odbytą w związku z załatwianiem cudzych spraw, jak również o dojazd na miejsce wykonywania określonych czynności.”
Jak rozliczyć podróż służbową zleceniobiorcy?
Rozliczenie wyjazdu służbowego może zostać przeprowadzone zgodnie z zasadami zawartymi w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej, chyba że zawarta umowa zlecenie stanowi inaczej.
Umowa zlecenia to rodzaj umowy cywilnoprawnej, której regulacje znajdują się w kodeksie cywilnym. Art. 742 kodeksu cywilnego określa, że zleceniodawca powinien zwrócić zleceniobiorcy wszystkie wydatki, które poniósł w celu należytego wykonania zlecenia. W artykule użyto określenia ,,zwrot wydatków” oznacza to, że zleceniobiorca musi w pierwszej kolejności ponieść koszty, a następnie są one mu zwracane przez zleceniodawcę.
