3) istnieniem poczucia
braku skuteczności i braku osiągnięć.
Według
Światowej Organizacji Zdrowia wypalenie zawodowe odnosi się w szczególności do
zjawisk zachodzących w kontekście zawodowym i nie powinno być ono stosowane do
opisu doświadczeń w innych dziedzinach życia.
Wskazać
należy, że głównymi czynnikami wpływającymi na wypalenie zawodowe są czynniki
osobowościowe, interpersonalne oraz organizacyjne. Wypalenie
zawodowe jest kwestią indywidualną, może mieć różne nasilenie oraz przebieg. Na
ten syndrom narażone są zwłaszcza osoby, który są pod wpływem długotrwałego
stresu.
Wypalenie zawodowe nie jest
jednostką chorobową ani stanem medycznym
Podkreślenia wymaga także
fakt, że WHO nie zakwalifikowała wypalenia zawodowego jako jednostki chorobowej
ani stanu medycznego. Choć wypalenie zawodowe faktycznie znalazło się w rozdziale
24 pt. „Czynniki wpływające na stan zdrowia lub kontakt ze służbą zdrowia” nie
zostało uznane za jednostkę chorobową lecz za syndrom mogący wpłynąć na stan
zdrowia pracownika. Podobnie jak kilka innych czynników (syndromów, stanów zdrowotnych),
znajdujących się w tym samym rozdziale (przykładowo: QD80 Problemy związane z
bezrobociem, QD83 Problemy dotyczące warunków zatrudnienia).
Konsekwencje L4 z powodu wypalenia zawodowego
Uwzględniając opisaną wyżej
kwalifikację wypalenia zawodowego jako syndromu
zawodowego, a nie jednostki chorobowej, wątpliwości budzi
rozpowszechniona w mediach informacja, iż od 1 stycznia 2022 r. pracownicy mogą
uzyskać zwolnienie lekarskie z tytułu wypalenia zawodowego. W świetle
aktualnie obowiązujących przepisów wystawienie takiego L4 począwszy od 1
stycznia br. może być ryzykowne.
Na gruncie obowiązujących
przepisów, stosownie do art. 55 ust. 1 w związku z art. 55 ust. 3 pkt
9) ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz. U. 2021.1133) (dalej „ustawa z 25 czerwca 1999 r.”), zaświadczenie
lekarskie o niezdolności do pracy zawiera numer statystyczny choroby ubezpieczonego
ustalony według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów
Zdrowotnych. Klasyfikacją, o której mowa w przywołanym przepisie, jest
klasyfikacja oznaczona numerem ICD-11. Według stanu na dzień opracowania
niniejszego materiału, nie jest również planowana zmiana art. 55 ust. 3 pkt
9) cytowanej ustawy z mocą od 1 stycznia
2022 r., mimo że niektóre przepisy wymienionej ustawy ulegną zmianie z tym
dniem. W tych okolicznościach, w
przypadku gdy art. 55 ust. 3 pkt 9) ustawy z 25 czerwca 1999 r., po dniu 31
grudnia 2021r. zachowa brzmienie o treści dotychczasowej, udzielenie zwolnienia lekarskiego z powodu innych stanów medycznych niż
jednostki chorobowe, do których nie zalicza się jednak syndromu wywołującego chorobę,
obarczone może być dużym ryzykiem podważenia przez ZUS zasadności takiego
zwolnienia. Wobec tego, aby lekarz mógł „bezpiecznie”, czyli bez ryzyka
podważenia, wystawić zwolnienie lekarskie na podstawie stwierdzonej diagnozy
wypalenia zawodowego niezbędne mogą okazać się zmiany obowiązujących przepisów krajowych
w kierunku usunięcia zakreślonej wątpliwości interpretacyjnej.
