Niemal w tym samym czasie planowano zakończenie rozmów z Australią. Jednak strony nie doszły do porozumienia, a Don Farrell, minister handlu Australii motywował swój przedwczesny wylot z Brukseli koniecznością „konsultacji” z radą ministrów. Kością niezgody są oznaczenia geograficzne oraz zakres dostępu do rynku produktów rolnych.
Przeszkody na drodze do umów o wolnym handlu UE-Nowa Zelandia i UE-Australia
Niekiedy rok zmienia wszystko. Kiedy w czerwcu 2023 r. kończyły się rozmowy z Nową Zelandią, europejscy negocjatorzy z ramienia Komisji Europejskiej przystali na częściowe otwarcie dla Nowej Zelandii produktów rolnych. Parlamentarna ratyfikacja umowy wydawała się formalnością, ponieważ umowa spełnia wysokie standardy środowiskowe i pracownicze, kwestie istotne dla wielu europosłów i ich wyborców. Obecnie jednak, szczególnie w kontekście ostatnich doświadczeń z wwozem na teren wspólnoty ukraińskich produktów rolnych, europejscy wytwórcy zdają się obawiać konkurencji znacznie większych i bardziej wydajnych farm z innych części świata.
Giuseppe Ambrosi, prezes Europejskiego Stowarzyszenia Mleczarzy, powiedział, że umowa „daje jednostronną przewagę przemysłowi produktów mlecznych z Nowej Zelandii". We Francji reprezentanci producentów rolnych uznali umowę za „ekonomiczny nonsens, który zagraża francuskiej suwerenności żywnościowej". Francuskie branżowe stowarzyszenie FNIL również stwierdziło, że umowa jest „niezrównoważona na korzyść nowozelandzkich produktów mlecznych.”
Czytaj więcej
W połowie lutego br. Komisja Europejska przesłała do Rady projekt decyzji w sprawie zawarcia układu o wolnym handlu z Nową Zelandią. Umowa ta, gdy już wejdzie w życie, będzie miała znaczenie dla polskich przedsiębiorców, szczególnie z sektora rolnego.
W tej sytuacji europejscy negocjatorzy usztywnili stanowisko wobec dużego producenta rolnego, jakim jest Australia. W opinii Canberry nie chcą przystać na zapisy podobne do tych zaakceptowanych już w umowie z Nową Zelandią. Dla australijskiej stolicy, bliskiej politycznie i geograficznie Wellington, takie niekorzystne zróżnicowanie jest bardzo trudne do przyjęcia. Kiedy wicepremier Don Farrell zdecydował się odstąpić od podpisania układu w początkach lipca po jedenastej rundzie negocjacji, spotkało się to z kolei z poparciem australijskich producentów rolnych. Ich przewodniczący Tony Mahan wyraził „uznanie dla ministra Farrella i zespołu negocjacyjnego za odrzucenie umowy niespełniającej standardów”.
