Podatek dochodowy od osób prawnych – zaliczka uproszczona

Możliwość płacenia zaliczek na podatek w stałej wysokości co miesiąc (zaliczka uproszczona) jest dużym udogodnieniem dla podatników.

Podatnicy, po wybraniu tej formy zapłaty podatku, nie muszą ustalać rzeczywistej podstawy opodatkowania co miesiąc. Przez 12 miesięcy wysokość zaliczki na podatek jest stała. Decyzję o wyborze tej formy zapłaty podatku należy podjąć najpóźniej do 20 lutego 2021 r.

Dochód a podstawa opodatkowania

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym  jest ,,dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.” Dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów podatnik osiąga stratę. Natomiast podstawą opodatkowania ustala się zgodnie z art. 7 po dokonaniu stosownych odliczeń

Zaliczka uproszczona – jak ustalić jej wysokość?

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy o CIT ,,Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.”

CZYTAJ TEŻ: Kościński: Zmieniamy całą administrację finansową

Z powyższego artykułu wynika, że wysokość zaliczki uproszczonej ustala się na podstawie wysokości podatku, wykazanego w zeznaniu rocznym CIT-8, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. W roku 2021 zaliczkę ustala się na podstawie podatku wykazanego za rok 2019 (deklaracja CIT-8 złożona w roku 2020). Gdy w roku 2019 podatnik nie wykazał podatku wtedy wysokość zaliczki ustala się na podstawie zeznania za rok 2018 r. (złożonego w 2019 r.) Co miesiąc podatnik wpłaca podatek CIT w wysokości 1/12 kwoty wykazanej w ww. zeznaniu. Wysokość zaliczki uproszczonej jest stała przez cały rok. Decyzję o wyborze wpłat podatku w formie zaliczki uproszczonej podejmuje się na cały rok podatkowy.

Zaliczka uproszczona – kto nie może korzystać?

Z możliwości zapłaty zaliczki w formie uproszczonej nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy nie wykazali podatku należnego w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy oraz w zeznaniu złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Z możliwości płacenia zaliczki w formie uproszczonej nie mogą skorzystać również podatnicy, którzy w danym roku dopiero rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Zawiadomienie Urzędu Skarbowego

Obecnie (od 01.01.2019 r.) nie ma obowiązku informowania naczelnika urzędu skarbowego o wyborze zaliczki uproszczonej jako formy zapłaty podatku. Zgodnie z art. 25 ust.7a podatnik w rozliczeniu CIT-8, składanym po roku, w którym płacił zaliczki uproszczone, zawiera o tym informację. Oznacza to, że gdy podatnik zdecyduje się wpłacać zaliczkę uproszczoną w roku 2021 to informację o tym zawiera w zeznaniu składanym w 2022 r.

Ograniczenie poboru zaliczek

Ograniczenie poboru zaliczek to ulga polegająca na tym, że podatnik, w trakcie roku podatkowego,zostaje zwolniony z obowiązku obliczania oraz z wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej: ,,Organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy.”

CZYTAJ TEŻ: TSUE: polska ulga na złe długi w VAT narusza prawo unijne

Decyzja o ograniczeniu poboru zaliczek na podatek, jest uznaniowa. Oznacza to, że złożenie przez podatnika wniosku oraz jego uzasadnienia nie gwarantuje sukcesu. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 3 lutego 2015 r. (I SA/Gd 1587/14) określono, że:  ,,Dokonując wykładni art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, że instytucja ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowym może zostać zastosowana przez organ podatkowy wyłącznie wtedy, gdy podatnik uprawdopodobni w nim, że zaliczki miesięczne byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu, przewidywanego na dany rok podatkowy. Organ podatkowy winien najpierw rozważyć, czy istnieją okoliczności faktyczne i prawne umożliwiające uwzględnienie wniosku, a dopiero w razie pozytywnej odpowiedzi na to pytanie może nastąpić wyrażenie zgody na ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowym – zgodnie z dyspozycją art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej.”

Ponadto, w czasie trwania stanu epidemii spowodowanej koronawirusem do wniosku składanego do urzędu skarbowego nie trzeba dołączać dokumentów potwierdzających  okoliczności  opisane we wniosku.