W interpretacji indywidualnej z 8 lipca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.123.2020.1.AM) dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zadano pytanie o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów indywidualnie określonych wysokości diet zagranicznych dla pracownika na stanowisku dyrektora ds. handlowych. Określono, że wysokość tych diet, będzie wyższa od wartości określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Wysokość diet będzie ryczałtem kwotowym, za każdą dobę podróży służbowej, niezależnie od państwa, w którym ta podróż będzie się odbywać. Pracownik nie będzie musiał przedstawiać do rozliczenia faktur, rachunków ani innych dokumentów księgowych. Ryczałt ten będzie określony w ramach umowy o pracę.
Warunki wyższej diety
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdziła, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyższą wysokość diety. Jednak po spełnieniu określonych warunków.
W przepisach Kodeksu pracy w art. 77 § 1 określono, prawo pracownika do zwrotu kosztów, związanych z wykonywaną na polecenie pracodawcy podróżą służbową: ,,pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.”
CZYTAJ TEŻ: Zapłata za towar gotówką pozbawi prawa do ujęcia wydatków w kosztach
Natomiast uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodu zdefiniowano w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. W rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ,,Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.”